Lynne Arriale: ¨Convergence¨ (Motema)
Πιανίστα με μακρά προϋπηρεσία η Lynne Arriale, δουλεύει ως επί το πλείστον με το τρίο της, δοκιμάζει όμως πού και πού να διαφοροποιεί αυτό το σχήμα. Στο καινούριο της CD το κάνει προσθέτοντας σε μερικά κομμάτια το τενόρο του σαξοφωνίστα Bill McHenry. Κάτι άλλο που συνηθίζει είναι να παρουσιάζει σετ που αποτελούνται από δικές της συνθέσεις και διασκευές όχι τόσο σε στάνταρντς αλλά σε ποπ και ροκ κομμάτια. Έτσι στο “Convergence” επιχειρεί τη «σύγκλιση» 6 original με δικές της εκδοχές για το “Paint it Black” των Rolling Stones, το “Here Comes the Sun” των Beatles, το “Sister Moon” του Sting, το “Something I Can Never Have” των Nine Inch Nails και το “Call Me’ των Blondie. Στις συγκεκριμένες διασκευές δεν συναντάμε το νεύρο και την ευρηματικότητα ας πούμε των Bad Plus (έχουν παίξει κι αυτοί Blondie), ή την εγκεφαλική διάσταση που δίνει σε γνωστά τραγούδια ο Brad Mehldau. Εκεί που επικεντρώνεται περισσότερο το ενδιαφέρον είναι στα δικά της κομμάτια, που προβάλλουν μια μοναδική αίσθηση της μελωδίας και της αρμονικής κίνησης.
Η πικρή μελωδία του “For Peace” βγάζει απίστευτη ομορφιά παιγμένη αρχικά στο τενόρο και στη συνέχεια στα ψηλά ρετζίστρα του κοντραμπάσου του Omer Avital και στα πλήκτρα της Arriale. Στις καλύτερες στιγμές του άλμπουμ το “Dance of the Rain”, με το ανατολίτικο θέμα του φέρνει απροσδόκητα σε πρώτο ρόλο το ούτι, που προφανώς παίζει ο μπασίστας αν και δεν αναφέρεται πουθενά κάτι τέτοιο, αλλά και τα up tempo κομμάτια “Elements”, “Convergence” και “Here and Now”, όπου το γκρουπ σουινγκάρει με όλη του τη δύναμη. Απ’ τις διασκευές η πιο πρωτότυπη είναι εκείνη του “Paint it Black”, με την Arriale και ιδίως τον Avital να οδηγούν σε νέο έδαφος το σκοτεινό ύμνο των Stones.
Jazz & Tzaz, Μάιος 2011
ΦΡΑΣΕΙΣ / PHRASES 