Ένα εξπρές της τζαζ από την Ολλανδία
Ακριβώς ένα χρόνο μετά το Trio BraamDeJoodeVatcher, ένα άλλο γκρουπ έρχεται να μας δώσει πρόσθετες αποδείξεις για το γεγονός ότι η Ολλανδική σκηνή της τζαζ είναι από τις καλύτερες στον κόσμο. Ο ντράμερ Eric Ineke και το κουιντέτο του JazzXpress θα εμφανιστούν στο Θέατρο Απόλλων το Σάββατο 31 Μαΐου, στις 9 το βράδυ. Κι αυτή τη φορά η συναυλία διοργανώνεται από το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ερμούπολης με τη χορηγία της Ολλανδικής Πρεσβείας στην Αθήνα, επιβεβαίωση του ότι κάποιες χώρες επιμένουν στην επιλογή τους να επενδύουν στον πολιτισμό.
συνέχεια
Αρχείο για Μαΐου 2008
Keefe Jackson
Published 18/05/2008 συνεντεύξεις / interviews Leave a CommentΕτικέτες: Keefe Jackson
Κακές συνήθειες στο Σικάγο
Keefe Jackson’s Project Project: “Just Like This” (Delmark)
«Μην ακούς τον Ornette Coleman και το World Saxophone Quartet, γιατί θα αποκτήσεις κακές συνήθειες», του είχε πει ένας από τους πρώτους του δασκάλους στο Αρκάνσας. Όμως ο Keefe Jackson άκουγε μετά μανίας όσους δίσκους του Ornette και της τελευταίας φάσης του Coltrane έβρισκε στη συλλογή του πατέρα του. Από τα 14 του άρχισε να παίζει επαγγελματικά σαξόφωνο και κλαρινέτο, χάρη σε ένα νόμο επί της θητείας του Bill Clinton ως κυβερνήτη της πολιτείας, που επέτρεψε στους ανήλικους να παίζουν στα κλαμπ. Όταν επισκέφτηκε το Σικάγο ανακάλυψε ότι εκεί υπήρχαν πολλοί μουσικοί που μοιράζονταν τα γούστα του για τη φρη τζαζ και από το 2001 εγκαταστάθηκε εκεί μόνιμα και ηχογραφεί για την ιστορική εταιρεία Delmark. Το 2005 κυκλοφόρησε την πρώτη του δουλειά ως συνιδρυτής του κουαρτέτου Chicago – Luzern Exchange και πέρσι το “Ready Everyday” με το σεξτέτο του Fast Citizens.
συνέχεια
Ken Serio
Published 14/05/2008 κριτικές / reviews Leave a CommentΕτικέτες: Ken Serio, Mark Egan, Pete McCann, Vic Juris
Ken Serio: “Drumspeak” / “Live … in the moment” (Tripping Tree)
Το όνομα του Ken Serio δεν ακούγεται και πολύ γνώριμο παρόλο που έχει μακρόχρονη καριέρα κυρίως σαν session ντράμερ. Δύο καινούρια και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους CD έρχονται να προστεθούν στη μάλλον περιορισμένη προσωπική δισκογραφία του από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως σήμερα. συνέχεια
Norbert Stein Pata Music: “Graffiti Suite” (Pata Music)
Στο έργο του «Κατορθώματα και απόψεις του παταφυσικού γιατρού δόκτορα Φάουστρολ» του 1911, ο Αλφρέντ Ζαρύ επινόησε μια φιλοσοφία του παραλόγου που την ονόμασε «Παταφυσική» (pataphysique), κατά το μεταφυσική. Σύμφωνα με τη θεωρία του που σέβεται μεν αλλά αποφεύγει τους αυστηρούς κανόνες της λογικής και της παράδοσης, κάθε γεγονός είναι εντελώς μοναδικό μέσα στο σύμπαν και διέπεται από τους δικούς του ξεχωριστούς νόμους. Ομοίως η Pata Music του Norbert Stein με τις ιδέες, την αλληλεπίδραση και την προσωπική συνεισφορά των μουσικών που την ερμηνεύουν, εξελίσσεται, αλλάζει, είναι κάθε φορά μοναδική.
συνέχεια
Laura Toxvaerd: “No. 1” (ILK)
Κάντο μόνος σου δηλώνει ξεκάθαρα η Laura Toxvaerd κρατώντας στα χέρια της ένα άλτο σαξόφωνο από το οποίο προέρχεται κάθε ήχος που έχει ηχογραφηθεί στο πρώτο της CD. Και λέμε κάθε ήχος γιατί το “No. 1” δεν είναι ένα συνηθισμένο άλμπουμ για σόλο σαξόφωνο αφού η νεαρή δανέζα εκμεταλλευόμενη τα ηλεκτρονικά και τις στούντιο τεχνικές δημιουργεί πολλαπλά ηχητικά στρώματα, δίνοντας άλλοτε τον όγκο ενός κουαρτέτου σαξοφώνων κι άλλοτε την αίσθηση συνοδείας κρουστών.
συνέχεια