Ingrid Jensen

Σκανδιναβική Ψυχή
Nordic Connect: “Flurry” (ArtistShare)
Δανέζα στην καταγωγή, γεννημένη και μεγαλωμένη στον Καναδά και κάτοικος της Νέας Υόρκης, η Ingrid Jensen έχει στην τρομπέτα της έναν ποστ-μποπ ήχο που θυμίζει Woody Shaw και Miles Davis της δεκαετίας του ’60. Στο γράψιμό της όμως, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, ακούμε έντονα και το ευρωπαϊκό στοιχείο, κάτι που προέκυψε όχι μόνο λόγω της καταγωγής της, αλλά και των εμπειριών που έχει συσσωρεύσει με τις συχνές επισκέψεις και συνεργασίες της στην Ευρώπη. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έπαιξε με τη Vienna Art Orchestra και έγινε η νεαρότερη καθηγήτρια στο Bruckner Conservatory στην Αυστρία. Αργότερα βρέθηκε με τη γυναικεία big band Diva, την ορχήστρα του Lionel Hampton και εδώ και καιρό κρατά μόνιμα μια θέση στην περίφημη Maria Schneider Orchestra.

Simona Premazzi

Simona Premazzi: “Looking for an Exit” (self-published)
Δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς παίζοντας με το πιο κοινό σχήμα που χρησιμοποιούν οι πιανίστες εδώ και πάρα πολλά χρόνια, το κλασικό πιάνο τρίο, ύστερα από όλα όσα έχουμε ακούσει. Αυτό το «ρίσκο» του να περπατάς στα σταθερά, απαιτεί ένα ιδιαίτερο συνδυασμό τεχνικής, γνώσης της παράδοσης, ευελιξίας και προσωπικής άποψης. Στοιχεία που τα συναντάμε εν αφθονία στη Simona Premazzi.

Matt Weston

Matt Weston: “Holler” / “Resistance Cruisers” / “Rashaya” (7272 Music)
Οι ηχογραφήσεις για σόλο ντραμς έχουν από τη φύση τους σχεδόν πάντα πειραματικό χαρακτήρα και εκ προοιμίου απευθύνονται σε ένα μικρό ακροατήριο, που κι αυτό ακόμη πολλές φορές δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί για πολύ ώρα σε ένα άκουσμα χωρίς πολυφωνία και απτή αρμονική δομή. Αυτός είναι ένας λόγος που φαίνεται έξυπνη η ιδέα του Matt Weston να μας δίνει συχνές μικρές δόσεις της μουσικής του.

Gypsy Schaeffer

Gypsy Schaeffer: “Portamental” (Peace Time)
Πήραν το όνομά τους από έναν οίκο ανοχής της Νέας Ορλεάνης, όπου στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έπαιξαν πολλοί μουσικοί της τζαζ μητρόπολης, ανάμεσά τους ο Jelly Roll Morton και ο Sidney Bechet. Όχι γιατί παίζουν ντίξιλαντ ή σουίνγκ αλλά μάλλον για να υπογραμμίσουν ότι ο σύγχρονος, ελεύθερος ήχος τους έχει ως αφετηρία του τη βαθιά γνώση της παράδοσης.